W artykule scharakteryzowano problemy związane z wyznaczaniem zużycia energii na potrzeby ogrzewania lokali w budynkach wielorodzinnych. Jako źródła problemów uznano brak uwzględnienia w procedurach obliczeniowych zjawiska zysków z wewnętrznej instalacji rozprowadzającej oraz przenikania energii pomiędzy sąsiednimi lokalami. Do wyznaczania zużycia energii na ogrzewanie lokali wykorzystano równania macierzowe z metody potencjałów węzłowych. Wykorzystując je określono obciążenia cieplne projektowe przy różnicy temperatury pomiędzy projektową temperaturą wewnętrzną lokali i obliczeniową temperaturą zewnętrzną. Uwzględniając w równaniach macierzowych rzeczywiste wartości temperatury wewnętrznej lokali oraz średnią temperaturę zewnętrzną okresu rozliczeniowego, po uwzględnieniu czasu, wyznaczono zużycie energii do ogrzewania budynku. Dodatkowo wyznaczono strumień energii wymienianej przez sąsiednie lokale o różnej temperaturze wewnętrznej. Do tego celu wykorzystano metodę klasyczną bazującą na zależnościach uwzględniających projektowe współczynniki strat przenikania przez przegrody wewnętrzne, różnicę temperatury oraz długość sezonu grzewczego. Wyniki porównano z uzyskanymi autorską metodą wykorzystującą wartości zużycia energii pochodzące z rzeczywistych pomiarów dla budynku.

Metoda wyznaczania ilości ciepła wymienianego przez sąsiednie lokale w budynku wielorodzinnympdf.